مقدمه و هدف پژوهش: امروزه مدیریت شهری نیازمند یک نظام پایدار درآمدی است تا از طریق آن بتواند به وظایف ذاتی خود عمل کند. اداره ی مطلوب شهر و ارائه خدمات مناسب به شهروندان و هدایت پروژه های عمرانی مستلزم دستیابی به درآمدی پایدار است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر دستیابی حکومت های محلی و شهرداری شهرهای کوچک به منابع درآمدی پایدار انجام شده است.
روش پژوهش: بدین منظور صورت های مالی شهرداری فیروزکوه از سال ۱۳۸۱-۱۳۹۰ که بر اساس الگوی هفت طبقه ای مبتنی بر ماده ۲۹ آیین نامه مالی شهرداری ها تنظیم شده است و ضمن انجام مصاحبه با اعضای شورای اسلامی شهر و مدیران شهرداری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد درآمدهای شهرداری فیروزکوه در این دوره ده ساله عمدتا مبتنی بر درآمدهای ناپایدار ناشی از عوارض ساختمانی (بین ۲۰ تا ۴۰ درصد) بوده و این درآمدها اساسا متاثر از سیاست های دولت در حوزه مسکن و رکود و رونق بازار مسکن بوده و شورای اسلامی شهر در این حوزه با بررسی و تغییر تعرفه های عوارض ساخت و ساز و ماده ۱۰۰ بر این درآمدها تاثیر داشته است.
نتیجه گیری: شهرداری فیروزکوه در پایدارسازی منابع درآمدی خود چندان موفق نبوده و می تواند با همکاری شورای اسلامی شهر سیاست هایی را در راستای دستیابی به منابع درآمدی پایدارتر مانند جذب سرمایه گذاری و تامین مالی، توسعه صنایع خصوصا صنعت گردشگری و سایر فعالیت های خدماتی تدوین و اجرا نماید.
تعداد صفحه | |
سال چاپ | |
نویسنده | دکتر ذاکری |
همکاران | |
شماره دیجیتال | |
لینک مقاله | دانلود مقاله |