همه ساله تعداد قابل توجهي از جوانان ذكور كشور برابر قوانين به خدمت سربازي اعزام گشته و همه آنان در ابتداي خدمت خود طي يك دوره حداقل ۲ ماهه، آموزش هاي اوليه نظامي را فرا مي گيرند تا براي ادامه خدمت در يگان هاي مربوط آماده شوند. اين پژوهش به منظور بررسي تاثير دوره هاي آموزش نظامي بر توانمندسازي روان شناختي سربازان صورت گرفته است. بدين منظور تعداد ۲۳۰ نفر از سربازان تحت آموزش در يك دوره از يكي از مراكز آموزشي نزاجا به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شده و به روش شبه آزمايشي و با استفاده از يك پيش آزمون و يك پس آزمون محقق ساخته و بر اساس الگوي پنج عاملي اسپريتزر مورد بررسي قرار گرفتند. داده هاي جمع آوري شده دو آزمون پس از تحليل توصيفي با استفاده از روش t زوجي مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه دوره هاي آموزشي وظيفه عمومي با معناداري قابل قبول بر توانمندسازي روان شناختي سربازان تاثيرگذار است و لذا فرضيه اصلي و سه مورد از فرضيه هاي فرعي مرتبط با مولفه هاي معني داري، اعتماد و شايستگي تاييد شده و فرضيه هاي فرعي مرتبط با مولفه هاي خودمختاري و تاثيرگذاري به خاطر نشان دادن اثر معنادار منفي پذيرفته نشد. ميانگين سني ۱/۲۵ سال براي نمونه آزمون، كوتاه بودن دوره آموزش، اكتساب برخي از اين توانمندي ها در طول دوره تحصيلات دانشگاهي و سوابق كاري پيش از اعزام به خدمت و نيز شرايط ويژه مركز آموزش نظامي از مهم ترين علل پايين بودن تغيير در ميانگين مولفه ها در دو آزمون (ناشي از ميزان تاثير دوره) و نيز منفي بودن اثر دوره در برخي از مولفه ها به شمار مي رود. با اين حال با به كار گيري پيشنهادات مطرح شده مي توان ميزان اين تاثير را افزايش داد.
tavanmand sazi
بازگشت
Loading ...