در نعمت و نقمت تحریم ها

جمله معروفی است که می گوید«آنچه تو را نکشد قوی ترت می کند. » حالا این پرسش در سال های اخیر همواره مطرح بوده که آیا این ضرب المثل در باب تاثیر تحریم ها بر کشور ما نیز صادق است یا خیر؟ طی ١٠ سال گذشته که دامنه تحریم ها هرروز گسترده تر شده است اظهارنظرها و مواضعی که سیاستمداران و مسوولان کشور اتخاذ کرده اند روی طیفی قرار می گیرد که یک سر آن تمجید از تحریم ها و بیان برکات و فواید بی شمار آن برای کشور یا بی اثر بودن تحریم ها تا حد کاغذپاره خواندن آنها را شامل می شد و در سر دیگر آن اثرگذاری کامل آنها تا حد فلج کردن اقتصاد و صنعت و تجارت کشور و انداختن گناه همه مشکلات و بی تدبیری های فردی و جمعی و فرهنگی بر گردن تحریم ها را در بر می گرفت. از سوی دیگر برای برخی از فعالان و جناح های سیاسی ابزار تخریب رقبا و ایجاد آرای مثبت برای خود و آرای منفی برای دیگران نیز بوده است. در این میان برخی نیز فرصت یافتند تا با عنوان دورزدن تحریم ها از مواهب متعدد و رانت های رنگارنگ و سودهای بادآورده بهره مند شوند. جالب اینجاست که از این خوان، بیشترین بهره نصیب «مردم ایران» شده است. طرف مقابل از سردمداران امریکا و اسراییل و… گرفته تا آتش بیاران تحریم نظیر منافقین و گروه های برانداز و… همه این تحریم ها را برای نجات مردم ایران عنوان می کنند و در این سوی میدان هم همواره برای مقابله با تحریم ها و پیشبرد اهداف نظام از مردم هزینه می شود و در نهایت هم بیشترین فشار ناشی از تحریم ها در معیشت همین مردم و کوچک شدن سفره ایشان احساس می شود اما تا جایی که به خاطر دارم کمتر یک نظرسنجی علمی و واقعی از همین مردم صورت گرفته تا دیدگاه مردم درباره آثار تحریم ها و نحوه برون رفت از این میدان مشخص شود. اگر این نکته را در نظر آوریم که یکی از مهم ترین اهداف برنامه های تحریمی افزایش شکاف بین مردم و حکومت، ناامید کردن مردم از نظام سیاسی برای بهبود اوضاع سیاسی و اقتصادی، افزایش فاصله و تنافراهداف و آرمان های قاطبه مردم و نظام سیاسی و در یک کلام جداکردن مردم از حکومت برای افزایش شکنندگی و آسیب پذیری هردوطرف به ویژه حکومت است یافتن راه علاج چندان غریب نیست. کافی است با مردم صادق و به آنها پاسخگو باشیم، زمینه مشارکت بیشتر و واقعی ایشان در اداره امور کشور را فراهم آوریم و دیدگاه هایی را که نظر مردم را زینه الملک تلقی می کند کنار نهیم: نهادهای انتخابی و پاسخگو را تقویت و از حجم دخالت و قدرت نهادهای غیرمسوول و غیرپاسخگو بکاهیم و… و بدین سان اعتماد مردم به نظام و همبستگی و اتحاد درونی را تقویت کنیم. اگرنظام عزمی جدی در این مسیر داشته باشد، تردیدی نیست که در آستانه پنجمین دهه انقلاب اسلامی، عدو سبب خیر شده و تحریم ها نعمت و برکت خود را هم نشان خواهند داد. 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

پیمایش به بالا